Iako epidemija gripe može nastati u bilo koje doba godine, često sezona gripe počinje približavanjem zime, kada se više ljudi nalazi u grupama u zatvorenom prostoru, autobusima, podzemnim željeznicama i drugim slabo provjetravanim prostorima.
Virusi gripe se šire sa osobe na osobu primarno preko velikih čestica respiratornih kapljica (to jest, kada zaražena osoba kašlje ili kiše blizu osjetljive osobe). Prenošenje preko velikih čestica kapljica zahtjeva blizak kontakt između izvora i osobe koja prima virus zato što kapljice ne ostaju da lebde u vazduhu i generalno putuju samo na kratku razdaljinu (≤ 1 metar) kroz vazduh.
Kontakt sa površinama zaraženim respiratornim kapljicama je drugi mogući izvor prenošenja.
Prenošenje putem vazduha (preko ostataka malih čestica kapljica, veličine ≤ 5 µm, koje su isparile i koje mogu ostati da lebde u vazduhu duže vrijeme) se takođe smatra mogućim, mada su podaci o prenošenju putem vazduha ograničeni.
Tipičan period inkubacije za gripu je 1 – 4 dana (prosjek – 2 dana). Starije osobe šire virus gripe od dana kada simptomi počnu da se javljaju pa sve do 5 – 10 dana poslije početka bolesti. Međutim, količina virusa i pretpostavljena infektivnost, se brzo smanjuju od 3 do 5 dana poslije početka infekcije. Mlađa djeca mogu da šire virus nekoliko dana poslije početka bolesti (≥10 dana poslije početnih simptoma). Ozbiljno imunokompromizirane osobe mogu da šire virus sedmicama ili mjesecima.
Od trenutno dostupnih vakcina za sezonsku gripu se ne očekuje da osiguraju zaštitu protiv ljudske infekcije sa A virusima ptičije gripe (avian gripe), uključujući H5N1 viruse, niti da osiguraju zaštitu protiv prisutnih A virusa svinjske gripe. Međutim, smanjenje rizika sezonske gripe putem vakcinacije protiv gripe osoba koje mogu biti izložene neljudskim virusima gripe (to jest, H5N1 i H1N1 virusima) može smanjiti teoretski rizik kombinacije virusa A gripe životinjskog porijekla i virusa A ljudske gripe sprečavanjem sezonskih infekcija A virusom gripe kod čovjeka.